In het lichaam van de mens vinden tal van processen plaats. Het ultieme doel van al deze processen is 'overleven'.

Heel lang is aangenomen dat de hypofyse de 'grote regelneef' en bestuurder is maar dit blijkt toch niet te kloppen. Maar hoe zit het dan wel? Wie regelt de boel? Welke systemen zijn daarbij betrokken?
  
Wat zeker helder is, is dat de situatie in en om ons lichaam de 'aangever' is. Bij een verstoring gaan lichamelijke systemen aan de slag om de boel zo snel mogelijk te normaliseren. Deze lichamelijke systemen gaan 'aan' als er een probleem is. In feite is dat 'aan' makkelijk. Het 'uit' en weer 'op rust' is ingewikkelder. Daar zijn systemische regulatiesystemen bij betrokken. En die systemen wil je natuurlijk wél in de race houden.



Systemische Regulatie
Dubbelstraat 4,  8561 BC Balk
1-2 dagen 3-5 dagen 6 dagen en meer Diversen Kennis Informatie
Voeding II
Fibromyalgie
Kracht van ketose
Schildklier 2 daagse
Voeding I
Voeding III
Praktijkvoering
Lymfedrainage I
Lymfedrainage II
Lymfedrainage III
Hirudo therapeut
Stress Tolerantie
Epifysiologie I
Epifysiologie II
Voetreflexmassage
Systemische regulatie
Energetisch praktijkjaar
Epigenetisch M/D specialist

Puur Variatie
Terugkomdagen
Piramide ervaring
Online studiehuis
Kenniscentrum
Kennis partners
Therapeuten netwerk
Aan- afmelden
Meest gestelde vragen
Vrijstelling aanvragen
Studiebeurs aanvragen
masterclass

In deze masterclass wordt de werking van en de interactie tussen verschillende systemische regulatiesystemen uitgebreid behandeld.

 

Insuline is voor velen een bekend hormoon. Het is betrokken bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel maar eigenlijk is het daarvoor niet bedoeld. De hersenen hebben namelijk insuline nodig om processen 'aan' maar ook om processen 'uit' te zetten. Zo is insuline betrokken bij een nervus vagus respons, bij het uitzetten van de gluconeogenese en bij het reguleren van een stressrespons. Het groeihormoon gaat niet functioneren als er sprake is van een insulineresistentie en ook een dopamine respons kun je dan op je buik schrijven. Het werkt allemaal niet als er geen insuline is omdat je het gebruikt voor het regelen van je bloedsuikerspiegel of als er een insulineresistentie is. Meer dan interessant om daar eens in te duiken. Hoe werkt dat? Wat is er nodig? En hoe gaat dat van de rel?

 

Het endocannabinoïde systeem (ECS) is ook een heel bijzonder regulatiesysteem. Het werkt door middel van retrograde signalatie. De meest bekende neurotransmitters, serotonine en dopamine bijvoorbeeld, worden pre-synaptisch geproduceerd en opgeslagen en hebben na vrijzetting een post-synaptisch effect. De neurotransmitters van het endocannabinoïde systeem daarentegen worden, nadat het post-synaptische membraan is gedepolariseerd, post-synaptisch geproduceerd en hebben na vrijzetting effect op het pre-synaptische neuron middels CB1 en CB2 receptoren. Het endocannabinoïde systeem is een reactief systeem. Pas als er een 'aan' is gaan er endocannabinoïde neurotransmitters vrijgezet worden. De desbetreffende neurotransmitters zorgen ervoor dat er niet nog meer 'aan' signalen doorgegeven worden; je was tenslotte al 'aan'. Door de 'aan' te blokkeren voorkomt het endocannabinoïde systeem neurologische schade. Dat is alvast fijn om te weten. In grote lijnen kun je stellen dat het endocannabinoïde systeem regulerend, ontstekingsremmend en pijnstillend werkt. 

 

Het opioïdesysteem (OS) is een ander regulatiesysteem. Ook dit systeem gaat pas iets doen als er een 'aan' is. Binnen het opioídesysteem hebben we te maken met endorfine, enkefaline en dynorfine. Neurotransmitters die pre-synaptisch hun werk doen middels MOR, DOR en KOR receptoren.

 

Zijn opioïde receptoren eenmaal geactiveerd, worden andere neurotransmitters gestimuleerd of juist geremd. Het effect levert een gevoel van beloning op waardoor men gemotiveerd kan raken voor een volgende keer. Het opioïde systeem werkt, net zoals het endocannabinoïdesysteem pijnstillend en brengt, doordat het glutamaat remt, stress-assen tot rust.

 

Maar let op: meer is op het niveau van receptoren niet altijd beter. Een resistentie ligt bij een voortdurende stimulatie op de loer. Een aangezien de genoemde receptoren onderdeel zijn van verschillende receptordimeren is dat toch iets om even in de gaten te houden.

 

Evenwijs opleidingscentrum
opleidingscentrum
3d small person standing on red arrows. 3d image. White background.
Bij een receptor dimeer moeten beide receptoren bezet zijn voor een effect. Zo is de MOR bijvoorbeeld betrokken bij een GABA signaal.

Een resistentie van de MOR levert, agv deze samenwerking een GABA probleem op waardoor herstel lastig wordt. Het levert ook een dopamine probleem op waardoor men vrijwel niet meer te motiveren is.

Maar let op: door de dimeer met endocannabinoïde receptoren gaat een opioïde resistentie mogelijk ook neuronale schade tot gevolg hebben.

 

 

De volgende onderwerpen komen onder meer aan bod:

 

 

Het insuline-, het opioïde- en het endocannabinoïdesysteem beïnvloeden elkaars werking. Sterker nog, ook TRPV1 receptoren zijn betrokken bij hun werking. Hoe? Dat heb je na het volgen van deze masterclass helder.

 

Een verstoring van het insuline, het opioïde- en het endocannabinoïdesysteem levert tal van lichamelijke problemen op. ADD, ADHD, Alzheimer, Angststoornissen, Autisme, Allergieën, Burn-Out, Depressie, Eetstoornissen, Fibromyalgie, Gewichtsproblematiek, Hoofdpijn, Infertiliteit, Menstruatieproblematiek, Migraine, Moeheid, Onrust, Overgangsklachten, Slaapproblemen, etc. De ins- en outs van deze klachten worden je tijdens het volgen van deze masterclass vanzelf duidelijk en natuurlijk krijg je ook de handvatten aangereikt om er therapeutisch mee aan de slag te gaan.